Dwa wejścia na Śnieżnik w jeden dzień — wschód i zachód z wysokości 1423 m!
Zachód słońca z wieży widokowej na Śnieżniku — wyjątkowy finał dnia.
Słowem wstępu
Zapraszam Cię na pełną emocji i światła foto-relację z drugiego dnia mojej wędrówki. To właśnie wtedy zdobyłem Śnieżnik o wysokości 1423 metrów, a zrobiłem to nie raz, lecz aż dwa razy w ciągu jednego dnia.
Warto też wyjaśnić, dlaczego ten wpis pojawia się na stronie głównej w dwóch różnych sekcjach. Nie dlatego, że wszedłem na szczyt dwukrotnie, lecz z powodu układu kategorii w menu. Materiał pasuje zarówno do działu „Inne Szczyty Gór”, jak i „Pozostałe Miejsca”, bo obejmuje nie tylko samo wejście na Śnieżnik, ale także przejście przez Międzygórze i kilka dodatkowych punktów na trasie.
Ten dzień był pełen ruchu, widoków i wrażeń, dlatego przygotowałem dla Ciebie wyjątkowy zestaw zdjęć, którymi z przyjemnością się dzielę.
Fotorelacja z wyprawy
Zanim przejdziesz dalej do fotorelacji, będzie mi bardzo miło, jeśli udostępnisz ten wpis w swoich mediach społecznościowych. Dziękuję za każde udostępnienie.
Start dnia pełnego wrażeń
Po spokojnej nocy spędzonej w Schronisku pod Śnieżnikiem na wysokości 1220 metrów, jeszcze przed śniadaniem wyszedłem na szlak. Pierwsze promienie wschodzącego słońca rozświetlały trasę, a ja ruszałem w górę pełen energii i gotowy na kolejny dzień górskiej przygody.
Poranny start przy Schronisku na Śnieżniku — początek mojej górskiej przygody.
Schronisko na Śnieżniku o świcie — idealne miejsce, by ruszyć na szczyt.
Wejście na szczyt Śnieżnika — pierwszy krok na trasie pełnej widoków.
Jaskółcze Skały 1254 m n.p.m.
Szlak z każdym krokiem stawał się coraz bardziej stromy, a otoczenie nabierało prawdziwie górskiego charakteru. Po chwili dotarłem do Jaskółczych Skał, jednego z charakterystycznych punktów na podejściu pod Śnieżnik. Zatrzymałem się tam na krótki oddech, a następnie ruszyłem dalej w stronę punktu widokowego, który odsłonił przede mną pierwsze naprawdę spektakularne panoramy.
Jaskółcze Skały 1254 m n.p.m. — pierwszy skalny punkt na podejściu w stronę Śnieżnika.
Charakterystyczne Jaskółcze Skały na szlaku ze schroniska — krótki przystanek widokowy.
Punkt widokowy w pobliżu Jaskółczych Skał — otwarta przestrzeń tuż powyżej formacji skalnych.
Panorama powyżej Jaskółczych Skał — jeden z pierwszych szerokich kadrów na trasie.
Śnieżnik 1423 m n.p.m.
Wreszcie szlak zaczął się delikatnie wypłaszczać, a przede mną pojawiła się górująca nad grzbietem smukła wieża widokowa, która wyglądała jak brama prowadząca prosto na szczyt. Po niecałej godzinie marszu dotarłem na Śnieżnik wznoszący się na 1423 metry nad poziomem morza.
Najważniejszym punktem na wierzchołku jest wieża widokowa, ale tuż obok znajduje się również wyjątkowy węzeł hydrologiczny. W tym miejscu wody spływają w trzech różnych kierunkach i ostatecznie trafiają do Morza Bałtyckiego, Morza Północnego oraz Morza Czarnego. Takie zjawisko występuje niezwykle rzadko w skali całej Europy i warto na chwilę się tu zatrzymać, aby uświadomić sobie jego wyjątkowość.
W pobliżu zobaczysz także geodezyjny punkt triangulacyjny, czyli symboliczny obelisk będący częścią dawnej sieci pomiarowej. Dzięki takim punktom możliwe było precyzyjne tworzenie map i określanie położenia w terenie. Szczyty górskie idealnie nadawały się do takich zadań, dlatego Śnieżnik również posiada swój charakterystyczny znak geodezyjny.
Ostatnie podejście na Śnieżnik
Wieża widokowa na Śnieżniku.
Śnieżnicki Park Krajobrazowy.
Szczyt Śnieżnika
Polska strona szczytu Śnieżnika 🇵🇱
Granica Polsko-Czeska pod Śnieżnikiem.
Czeska strona szczytu Śnieżnika 🇨🇿
Geodezyjny punkt triangulacyjny na szczycie Śnieżnika.
Wieża widokowa na Śnieżniku
Wreszcie nadszedł najpiękniejszy moment tej porannej wędrówki. Wejście na wieżę widokową było jej finałem i jednocześnie najbardziej wyczekanym punktem dnia. Na samym szczycie czekała nowoczesna konstrukcja, która już z oddali robiła ogromne wrażenie.
Piękna listopadowa aura sprawiła, że widoki były niezwykle przejrzyste. Z platformy mogłem dostrzec całą Kotlinę Kłodzką, okoliczne miejscowości oraz, co zrobiło na mnie największe wrażenie, odległe szczyty Tatr. W tym miejscu naprawdę czuć potęgę gór, ogrom przestrzeni i wyjątkową energię, która sprawia, że chce się tu zostać dłużej.
Wieża widokowa na szczycie Śnieżnika
Panorama ze szczytu Śnieżnika z wieży widokowej
W stronę schroniska
Oglądaniu tak pięknych widoków mogło nie być końca. W pewnym momencie żołądek zaczął jednak coraz wyraźniej przypominać o sobie, a przed mną wciąż czekało wiele górskich i podróżniczych atrakcji tego dnia.
Zejście ze Śnieżnika w stronę schroniska to jeden z najbardziej widokowych fragmentów całej trasy. Prowadzi przez szerokie panoramy oraz spokojne i otwarte przestrzenie Masywu Śnieżnika, które w porannym świetle prezentują się wyjątkowo malowniczo.
Po krótkiej chwili ruszyłem w dół niebieskim szlakiem i skierowałem się w stronę Schroniska na Hali pod Śnieżnikiem, gdzie czekało już na mnie zasłużone, poranne śniadanie.
Wieża widokowa na Śnieżniku o poranku.
Podejście do wieży widokowej na Śnieżniku
Widok na polany i lasy w drodze do schroniska pod Śnieżnikiem
Hala pod Śnieżnikiem w słoneczny dzień.
Schronisko na Hali pod Śnieżnikiem w słoneczny dzień.
Śniadanie w schronisku pod Śnieżnikiem
W kierunku Międzygórza
Po śniadaniu, zgodnie z planem mojej wyprawy, zacząłem schodzić w dół w kierunku Międzygórza.Szlak prowadził mnie przez Przełęcz Śnieżnicką oraz Górę Parkową, a cała trasa miała w sobie coś wyjątkowo odprężającego.
Co jakiś czas mijałem niewielkie strumyki wypływające spod zboczy gór. To właśnie te drobne potoki tworzą początki Wilczki, jednego z najbardziej rozpoznawalnych cieków wodnych w okolicach Międzygórza.
Szeroka szutrowa droga prowadząca w kierunku schroniska i Międzygórza.
Przełęcz Śnieżnicka (1123 m n.p.m.) – ważny węzeł szlaków w Masywie Śnieżnika
Kapliczka czterech patronów leśników i myśliwych: św. Gwalberta, Eustachego, Huberta i Franciszka.
Międzygórze – tam idę
Skrzyżowanie szlaków Pod Żmijowcem
Źródła potoku Wilczki
Panorama Masywu Śnieżnika widziana ze szlaku z Międzygórza
Jesienny widok na góry Sudetów w drodze na Śnieżnik
Panorama dolin i lasów Masywu Śnieżnika podczas podejścia na szczyt
Szeroka panorama Sudetów Wschodnich na szlaku na Śnieżnik
Rozdroże szlaków turystycznych pod Górą Parkową.
Obelisk Lasu Pamięci Jana Pawła II.
Wiata Papieska.
Kaskada potoku Wilczki w Międzygórzu.
Międzygórze
W końcu dotarłem do Międzygórza i od razu poczułem, że to wyjątkowe górskie miasteczko zasługuje na osobny wpis oraz dłuższy pobyt. Międzygórze często określane jest jako „Międzygórze Mała Szwajcaria”, co idealnie oddaje jego wyjątkowy klimat.
Międzygórze to urokliwe miasteczko o prawdziwie górskim charakterze, które zachwyca już od głównej uliczki, gdzie można podziwiać piękną zabytkową architekturę i klimatyczne pensjonaty. Spacerując po centrum, poczułem atmosferę dawnych czasów i spokojny rytm życia wśród gór, który od razu dodaje energii i inspiruje do dalszego odkrywania okolicy.
Międzygórze
Dom wypoczynkowy Gigant Międzygórze.
Ośrodek Wczasowy Słoneczna Międzygórze.
Willę Góralka Międzygórze.
Kościół św. Józefa w Międzygórzu.
Sklep spożywczy w Międzygórzu.
Rezydencja Grawert Międzygórze.
Willa Millennium Międzygórze.
Caffe Na Deptaku Międzygórze.
Wodospad Wilczki
Wreszcie dotarłem do Wodospadu Wilczki w Międzygórzu, jednego z najpiękniejszych i najpopularniejszych miejsc w całej „Małej Szwajcarii”. To był jeden z najbardziej wyjątkowych momentów dzisiejszej wędrówki, choć z pewnością nie jedyny. Podczas wcześniejszych wizyt zwykle tylko go mijałem, zatrzymując się na krótko i w pośpiechu.
Tym razem postanowiłem zrobić coś odwrotnego. Usiadłem na dłużej, żeby naprawdę poczuć atmosferę tego miejsca: potężny huk wody spadającej z około dwudziestu dwóch metrów, chłód unoszący się znad wąwozu i dziki charakter przyrody, z którego słynie ta część Sudetów.
Spacerując wzdłuż kładek i odwiedzając kolejne punkty widokowe, przypomniałem sobie, dlaczego Wodospad Wilczki to jedna z najważniejszych atrakcji Międzygórza oraz jedno z najpiękniejszych miejsc w całym regionie. To idealna przestrzeń, by zwolnić, odetchnąć i naprawdę zanurzyć się w sile natury.
Wejście do Rezerwatu Przyrody Wodospad Wilczki Międzygórze.
Rezerwat Przyrody Wodospadu Wilczki Międzygórze.
Wodospad Wilczki Międzygórze.
Po uczcie dla ducha, jaką był Wodospad Wilczki, przyszła pora na ucztę dla ciała. Dlatego wybrałem się na obiadek, żeby uzupełnić energię przed dalszą drogą. A po obiadku oczywiście musiała pojawić się kawunia, choć tym razem zabrałem ją do termosu i wypiłem już w trakcie marszu po szlaku. Idealne paliwo na dalszą część mojej wędrówki w kierunku Schroniska na Śnieżniku.
Dom Nad Wodospadem Międzygórze – miejsce, w którym zjadłem obiad podczas mojej wędrówki.
Droga powrotna do schroniska
Z kubkiem gorącej kawy przypiętym do plecaka rozpocząłem drogę powrotną i co jakiś czas popijałem ją, dodając sobie energii na kolejne metry podejścia. Wiedziałem, że czeka mnie już tylko wspinaczka, a krótszy listopadowy dzień sprawi, że część trasy pokonam po zmroku. Byłem przygotowany, ponieważ czołówka z naładowaną baterią czekała w gotowości.
Powoli mijałem ostatnie zabudowania urokliwego Międzygórza. Ta miejscowość za każdym razem potrafi mnie zauroczyć swoim klimatem. Schodząc tu przed południem, przechodziłem obok niewielkich strumieni wypływających spod zboczy gór i tworzących źródła Wilczki. Teraz maszerowałem wzdłuż wartkiego i znacznie większego potoku, który w niektórych miejscach przypominał małą górską rzekę.
Słońce chyliło się coraz niżej. Wieczorne światło obrysowywało granie pasm górskich i malowało niebo w intensywne barwy, które towarzyszyły mi przez całą drogę. Z każdą minutą dzień przechodził w noc, a ja w świetle czołówki dotarłem ponownie do Schroniska pod Śnieżnikiem położonego na wysokości około tysiąca dwustu dwudziestu metrów.
Wtedy pojawiła się rozterka. Zostać tu na noc czy ruszyć jeszcze na szczyt. Zmęczenie dawało o sobie znać, lecz równocześnie czułem potężny przypływ energii po całym dniu wędrówki, zwłaszcza po chwilach spędzonych przy Wodospadzie Wilczki i na widokowych fragmentach szlaku. Po krótkiej refleksji uznałem, że znam tę trasę na pamięć. Szlak na Śnieżnik nie jest trudny, noc była spokojna, a czołówka działała bez zarzutu. Podjąłem decyzję. Idę dalej.
Pętla autobusowa Międzygórze
Wyjście z Międzygórza i początek podejścia w stronę Schroniska pod Śnieżnikiem.
Wartki potok Wilczki w Międzygórzu.
Początek stromego podejścia na Śnieżnik.
Zachód słońca w Masywie Śnieżnika podczas mojej wędrówki.
Nocne dotarcie do Schroniska pod Śnieżnikiem.
Nocne podejście na Śnieżnik
W blasku księżyca i przy świetle czołówki rozpocząłem ostatnie podejście tego dnia. Szlak prowadził przez Jaskółcze Skały, a po niespełna godzinie marszu moim oczom ukazała się wieża widokowa na Śnieżniku. Wieża widokowa na Śnieżniku to konstrukcja o wysokości około trzydziestu czterech metrów. Wszedłem na jej szczyt, pokonując blisko dwieście stopni prowadzących na taras widokowy.
Z wysokości tarasu podziwiałem bezchmurne nocne niebo oraz szeroką panoramę górskich pasm. W dolinach migały światła miasteczek. Wiał silny, chłodny wiatr, a ja jako jedyny turysta o tej porze przechadzałem się po pustej platformie i chłonąłem każdy widok. Mógłbym zostać tam dłużej, jednak zmarznięte dłonie przypomniały mi, że pora wracać.
Na pożegnanie wieża rozświetliła się światłem i mogłem zobaczyć jej sylwetkę w pełnej okazałości. Miałem to miejsce tylko dla siebie. Zszedłem z powrotem do schroniska i pełen emocji po całym dniu od razu udałem się pod prysznic i spać. Zrezygnowałem nawet z kolacji. To był ostatni wyjątkowy moment tej wędrówki i jednocześnie idealne zakończenie dnia.
Wieża widokowa na Śnieżniku nocą.
Szczyt Śnieżnika nocą podczas nocnej wędrówki.
Nocne panoramy z wieży widokowej na Śnieżniku.
Rozświetlona nocą wieża widokowa na Śnieżniku.
Schronisko na Śnieżniku nocą.
Podsumowanie dnia
Ten dzień na szlaku okazał się jedną z tych wędrówek, które na długo zostają w pamięci. Od porannego zejścia wśród szemrzących potoków, przez zachwyty przy Wodospadzie Wilczki, aż po pełne kolorów popołudnie nad Międzygórzem. Każdy fragment trasy miał w sobie coś wyjątkowego. Wieczorne podejście i samotna chwila na tarasie widokowym Śnieżnika dodały temu dniu atmosfery prawdziwej górskiej przygody. Wracając do schroniska w świetle czołówki, czułem zmęczenie, ale też ogromną satysfakcję z tego, że pozwoliłem sobie przeżyć tę drogę w pełni, od pierwszego kroku aż po nocny szczyt.
Tego dnia:
- przeszedłem ponad 20 km.
- Suma podejść: 940 m.
- Suma zejść: 940 m.
- Do tego dwukrotnie pokonałem 34 metry wysokości wieży widokowej na Śnieżniku oraz około 200 stopni prowadzących na taras.
- Łączny czas wędrówki: 12 godzin marszu.
Dołącz do przygody
Podziel się tym postem i Udostępnij go aby więcej osób mogło poczuć magię gór
Byłeś(aś) kiedyś nocą na Śnieżniku lub na jego wieży widokowej?
Podziel się swoją historią i zostaw Komentarz na moim profilu facebookowym z przyjemnością ją przeczytam.
Chcesz śledzić kolejne dni mojej wyprawy?
Bądź na bieżąco i Obserwuj mój fanpage.
Koniecznie pamiętaj, aby w "Ustawieniach obserwowania" zaznaczyć opcję "Ulubione" i ją zatwierdzić, aby mieć pewność, że zawsze otrzymasz powiadomienia z mojej strony w dzwoneczku.
A może chcesz wziąć udział w kolejnej wyprawie?
Nowa przygoda już się szykuje. Dołącz i przeżyj ją razem ze mną. Aby jej nie przegapić zapisz się do Newslettera.
Kilka uwag praktycznych:
Jak wejść na Śnieżnik? 🏔️
Na Śnieżnik można wejść kilkoma popularnymi szlakami. Najczęściej wybierane są dwa:
- z Międzygórza – trasa malownicza, prowadząca obok Wodospadu Wilczki i przez Schronisko „Pod Śnieżnikiem” 🏡,
- z Siennej / z okolic stacja narciarska Czarna Góra – szlak szybszy i prostszy, idealny dla osób szukających krótszej drogi 🚶♂️.
Który szlak na Śnieżnik jest najłatwiejszy? 🚶🙂
Najłatwiejszy uważa się szlak z miejscowosci Sienna (Czarna Góra) – jest najkrótszy, ma najmniejszą liczbę stromych podejść i bardzo dobrą infrastrukturę.
Który szlak na Śnieżnik jest najprostszy?
Najprostszy, czyli najbardziej „spokojny”, również prowadzi z Siennej, ponieważ podejście jest łagodne, a teren równy w porównaniu do innych tras.
Jaki jest najpiękniejszy szlak na Śnieżnik? 🌄
Za najpiękniejszy uznawany jest szlak z Międzygórza, ponieważ prowadzi przez:
✔️ Wodospad Wilczki,
✔️ lasy Masywu Śnieżnika,
✔️ okolice Jaskółczych Skał i punktów widokowych.
To najbardziej klimatyczna i widokowa trasa.
Jakie są kolory szlaków na Śnieżnik? 🎨
Najczęściej używane szlaki to:
- niebieski z Międzygórza,
- żółty z Jaskółczych Skał,
- czerwony z czeskiej strony,
- zielony z Siennej.
Jaki jest czas wejścia na Śnieżnik? ⏱️ Ile się idzie na Śnieżnik?
- Z Międzygórza: ok. 2,5–3 godziny w górę.
- Z Siennej: ok. 1,5–2 godziny.
To zależy od kondycji, pogody i liczby przerw.
Czy szlak na Śnieżnik jest trudny? ⚠️
Szlaki nie należą do trudnych technicznie.
- Z Międzygórza → umiarkowany, dłuższy, z pięknymi widokami.
- Z Siennej → łatwy, idealny nawet dla początkujących.
Na jakiej wysokości leży Śnieżnik? 🏞️
Śnieżnik ma 1423 m n.p.m., co czyni go najwyższym szczytem Masywu Śnieżnika i całego Polskiego fragmentu Sudetów Wschodnich.
Czy warto zdobyć Śnieżnik? ❤️
Zdecydowanie tak! To jeden z najpiękniejszych szczytów Sudetów, z nowoczesną wieżą widokową, wyjątkową panoramą i spokojną atmosferą gór.
Czy na szlaku na Śnieżnik znajdują się schroniska górskie? 🏡
Tak — na trasie na Śnieżnik znajduje się jedno kluczowe schronisko:
- Schronisko Pod Śnieżnikiem (1225 m n.p.m.) – główny obiekt noclegowy na szlakach z Międzygórza i Siennej. Idealne miejsce na przerwę, posiłek i odpoczynek przed zdobyciem szczytu.
- Schronisko Navráší – po Czeskiej stronie góry; popularny punkt turystyczny dla wędrowców przemierzających okolice Śnieżnika.
- Schronisko Na Iglicznej – położone na szczycie Iglicznej, w pobliżu Międzygórza. Nie znajduje się bezpośrednio na szlakach prowadzących na Śnieżnik, ale stanowi atrakcyjny cel dla odwiedzających okolicę.
Co znajduje się na Śnieżniku?
Na szczycie Śnieżnika znajdują się:
- nowoczesna wieża widokowa,
- punkt triangulacyjny - symboliczny obelisk będący częścią dawnej sieci pomiarowej,
- węzeł hydrologiczny — jedno z nielicznych miejsc w Europie, gdzie wody spływają do trzech mórz 🌊🌍.
Co widać ze Śnieżnika? 👀
Przy dobrej pogodzie ze Śnieżnika zobaczysz:
Kotlinę Kłodzką, Góry Bialskie i Złote, Igliczną wraz Sanktuarium Matki Bożej Śnieżnej, Jesioniki, a nawet Tatry przy idealnej przejrzystości powietrza! 🏔️✨
Jak dojechać busem pod Śnieżnik? 🚌
Do Międzygórza, które jest jedną z głównych baz wypadowych na Śnieżnik, można bardzo wygodnie dojechać transportem publicznym.
Z Kłodzka oraz Bystrzycy Kłodzkiej kursują autobusy PKS Kłodzko, które dojeżdżają bezpośrednio do Międzygórza, a dodatkowo z Bystrzycy Kłodzkiej funkcjonuje także Gminna Komunikacja Autobusowa, co zapewnia częste i wygodne połączenia przez cały rok.
Inną wygodną możliwością dotarcia bus na Śnieżnik jest dojazd do miejscowości Stronie Śląskie, które stanowi ważny węzeł komunikacji publicznej w regionie.
Do Stronia kursują: autobusy PKS Kłodzko, przewoźnik P.W. Beskid, a także Koleje Dolnośląskie, co daje duży wybór połączeń zarówno z Kłodzka, jak i z innych miejscowości Kotliny Kłodzkiej.
Ze Stronia Śląskiego można bez problemu dostać się do Siennej — najbliżej położonej miejscowości pod masywem Śnieżnika — korzystając z Komunikacji Miejskiej Gminy Stronie Śląskie. Busy kursują regularnie, a dojazd do Siennej jest szybki i wygodny, dzięki czemu jest to świetna opcja dla osób planujących wejście na Śnieżnik od strony Siennej.
Jak dojechać autem na Śnieżnik? 🚗
Najłatwiejsze punkty startowe to:
- Międzygórze – parkingi przy centrum i przy Wodospadzie Wilczki,
- Sienna / Czarna Góra – parking przy ośrodku narciarskim.
Gdzie zaparkować samochód? 🅿️
- W Międzygórzu najlepiej korzystać z parkingów przy wejściu na szlak (płatne).
- W Siennej parkingi przy wyciągach Czarna Góra są najwygodniejszą opcją
Czy można wjechać wyciągiem na Czarną Górę i stamtąd wejść na Śnieżnik?
🚡Tak! Dla osób, które chcą skrócić sobie drogę na Śnieżnik lub uniknąć najbardziej stromych podejść, świetną alternatywą jest wjazd kolej linową na Czarną Górę. Kolejka działa w sezonie i umożliwia szybkie dotarcie na grzbiet, skąd można kontynuować wędrówkę w stronę Śnieżnika 🚶♂️⛰️.
Po wyjechaniu na górę turyści mogą wejść na szlak prowadzący w kierunku Śnieżnika — trasa jest krótsza, ma mniejsze przewyższenie i jest dobrą opcją dla rodzin z dziećmi, osób mniej doświadczonych lub każdego, kto chce połączyć widokowy wjazd z przyjemnym spacerem.
To rozwiązanie jest przydatne również zimą, gdy okolice Czarnej Góry pełnią funkcję popularnego ośrodka narciarskiego, a wjazd na górę pozwala dostać się bliżej szlaków bez konieczności długiego podejścia ❄️🎿.
Jak przygotować się na wejście na Śnieżnik? 🎒
✔️ wygodne buty trekkingowe
✔️ woda + przekąski
✔️ wiatrówka lub bluza (nawet latem wieje!)
✔️ powerbank
✔️ latarka zimą lub jesienią
✔️ mapę offline
Jak dostać się na punkt widokowy? 🔭
Wystarczy wejść na sam szczyt — wieża widokowa stoi na samym wierzchołku Śnieżnika. Nie trzeba dodatkowo szukać ścieżek.
Godziny otwarcia wieży widokowej 🕒
Wieża jest czynna całą dobę, wstęp jest bezpłatny.
Historia i ciekawostki o Śnieżniku 📜
- Była tu kiedyś stara wieża, którą rozebrano w 1973 r.
- Na szczycie znajduje się hydrologiczny trójstyk europejski.
- Śnieżnik należy do Korony Gór Polski i jest bardzo ceniony przez kolekcjonerów szczytów.
Co warto zobaczyć w pobliżu Śnieżnika? 🌲
✔️ Międzygórze – klimatyczna, alpejska miejscowość u podnóża Śnieżnika
✔️ Wodospad Wilczki – drugi co do wysokości wodospad w Sudetach
✔️ Ogród Bajek – rodzinna atrakcja na szlaku z Międzygórza
✔️ Jaskinia Niedźwiedzia w Kletnie – najpiękniejsza jaskinia w Polsce
✔️ Muzeum Ziemi w Kletnie – ekspozycja minerałów, skamieniałości i lokalnej geologii
✔️ Kopalnia Uranu w Kletnie – podziemna trasa z przewodnikiem, świetna atrakcja edukacyjna
✔️ Czarna Góra – jeden z najwyższych szczytów Masywu Śnieżnika
FAQ – najczęściej zadawane pytania o Śnieżnik ❓
1. Czy wejście na Śnieżnik jest płatne?
Nie, wejście na Śnieżnik jest całkowicie bezpłatne, tak samo jak wejście na wieżę widokową.
2. Czy na Śnieżniku można iść z dziećmi? 👨👩👧👦
Tak! Najlepszy będzie szlak z Siennej — jest najłatwiejszy i najmniej wymagający.
3. Czy zimą można wejść na Śnieżnik? ❄️
Tak, ale trzeba być dobrze przygotowanym: raki, ciepła odzież i obserwowanie prognozy pogody to podstawa. Szlak bywa oblodzony.
4. Czy na Śnieżniku jest zasięg? 📶
Na większości trasy tak, jednak przy schronisku i na niektórych odcinkach mogą pojawić się krótkie przerwy w sygnale.
5. Czy można wejść z psem? 🐕
Tak, psy są mile widziane. Warto mieć smycz i wodę dla pupila — na górze potoki są ograniczone.
6. Czy na Śnieżnik dojadę komunikacją publiczną? 🚌
Tak — do Międzygórza oraz Stronia Śląskiego kursują busy i autobusy, które umożliwiają wygodny dojazd pod szlaki. O możliwości dojazdu komunikacją publiczną pod Śnieżnik wspominałem wcześniej.
7. Czy są toalety na trasie? 🚻
Toalety znajdują się przy Schronisku „Pod Śnieżnikiem” oraz w Międzygórzu i Siennej, czyli na startach szlaków.
8. Czy na Śnieżnik można wejść nocą? 🌙
Można — wejście jest dozwolone o każdej porze, a wschód słońca z wieży widokowej to wyjątkowe przeżycie. Niezbędna jest latarka czołowa.
9. Czy na Śnieżniku są miejsca do odpoczynku? 🪑
Tak — przy schronisku, a po drodze znajdują się ławki i polany z widokami.
10. Czy można dojechać na Śnieżnik rowerem? 🚵
Niektóre drogi leśne wokół Masywu Śnieżnika są dostępne dla rowerów, ale sam szczyt nie jest osiągalny na rowerze — ostatni odcinek wymaga podejścia pieszo.
11. Czy Śnieżnik to dobra opcja na jednodniową wycieczkę?
Zdecydowanie. Zarówno z Międzygórza, jak i z Siennej wejście i zejście bez pośpiechu mieści się w jednym dniu.
12. Czy można zdobyć Śnieżnik zimą na nartach skiturowych? ⛷️
Tak! Masyw Śnieżnika jest popularny wśród skiturowców — to świetny teren do zimowych wędrówek narciarskich.
Aby nie przegapić żadnych z moich wypraw oraz relacji z nich, to koniecznie zapisz się do Newslattera. Ale zanim to zrobisz lub powrócisz do menu głównego, proszę polub moją stronę na FB.
FACEBOOK
POPRZEDNIE WYPRAWY
Powrót do: